I miss my job!

Μου λείπει η δουλειά μου! Νιώθω τόσο τυχερή που μπορώ να μην εργάζομαι για ένα 'x' χρονικό διάστημα. Που μπορώ να ξυπνάω ότι ώρα θέλω, να κάνω τις δουλειές μου με την άνεσή μου, να πειραματίζομαι με τις μαγειρικές και τις ζαχαροπλαστικές μου, να κάνω yoga every damn day, να γράφω, να διαβάζω, να περπατώ στη λίμνη χωρίς ρολόι, να παίζω τένις το πρωί, να έχω ήσυχο το κεφάλι μου. ΑΛΛΑ.... μου λείπει η δουλειά μου. Τι εννοώ όμως ε; Δεν μου λείπουν τα απρόσωπα γραφεία που δεν σου επέτρεπαν να έχεις καν μία μολυβοθήκη. Δεν μου λείπουν οι συνάδελφοι που δεν έλεγαν καλημέρα (ή την έλεγαν με σκυμμένο το κεφάλι και μέσα από τα δόντια τους). Δεν μου λείπουν οι πελάτες με τα αγενή τους emails, τις ανήκουστες απαιτήσεις και την απαίδευτη συμπεριφορά τους. Δεν μου λείπουν τα ανούσια meetings. Δεν μου λείπουν τα νεύρα και οι εντάσεις. Δεν μου λείπουν οι καρεκλοκένταυροι και οι βολεμένοι. Δεν μου λείπουν τα κουτσομπολιά. 

Μου λείπει όμως η ομάδα, η πραγματική ομάδα που είχα την τύχη να έχω. Μου λείπουν τα πρωινά τηλεφωνήματα για το ποιος θα κάνει τη στάση για να φέρει καφέ. Μου λείπουν οι ώρες brainstorming για να βρούμε ΤΗΝ ιδέα που θα εντυπωσιάσει. Μου λείπουν οι αγωνίες πριν τις εκδηλώσεις και τα λανσαρίσματα. Μου λείπουν τα post-its που κολλάγαμε στον τοίχο με τις ανεπανάληπτες ατάκες. Μου λείπουν οι φωτογραφίες που βγάζαμε ανεξαιρέτως σε όλες τις εκδηλώσεις. Μου λείπουν οι αγκαλιές μετά από τις επιτυχίες αλλά και τις διακοπές. Οι παραγγελιές για cupcakes. Οι αναλύσεις, οι προβληματισμοί. Μου λείπουν ακόμα και οι δυσκολίες τις οποίες όμως περνάγαμε όλες μαζί -προσωπικές και επαγγελματικές. Μου λείπει η δημιουργικότητα. Οι επισκέψεις στην ομάδα των γραφιστών που ξεκινούσαν για δουλειά και κατέληγαν -καμιά ώρα μετά- στην Martha Stewart και στο Όμικρον. Μου λείπουν οι αγαπημένοι συνεργάτες που δεν σε κρέμαγαν ποτέ. Μου λείπουν οι μουσικές που ακούγαμε ενώ δουλεύαμε και στο τσακίρ κέφι δυναμώναμε την ένταση και χόρευε ολόκληρη η εταιρεία. Μου λείπουν οι άνθρωποι.

Σε έναν ιδανικό κόσμο, θα ήμασταν πάλι όλες μαζί, σε μια μικρή, δική μας εταιρεία και θα είχαμε εξαιρετικούς, ευγενικούς, δημιουργικούς, απαιτητικούς πελάτες. Και μαζί θα κάναμε θαύματα. Θα δουλεύαμε πολύ αλλά θα χαμογελούσαμε κιόλας, και θα πηγαίναμε σε σεμινάρια, και θα συζητούσαμε ώρες για τα projects μας, και θα γεμίζαμε το γραφείο με λουλούδια και γλυκά, και θα ερχόντουσαν τα απογεύματα και θα φεύγαμε με ένα αίσθημα πληρότητας, προσφοράς και δημιουργικότητας. Και την ομάδα την έχεις. Ας πούμε ότι έχεις και την εταιρία. Αυτούς τους πελάτες, πού τους βρίσκεις; 

ανδριάνα

ΥΓ. Αφιερωμένο σε εσάς αγαπημένες μου που ξέρω ότι διαβάζετε.