Εμείς και ο κόσμος

"Η ομορφιά μπορεί να σώσει τον κόσμο"

Τι όμορφη φράση! Πόσο θα ήθελα να είναι αληθινή. Την δήλωση δεν την έκανε κάποιος ποιητής, φιλόσοφος ή ζωγράφος αλλά ο διάσημος αρχιτέκτονας Ρέντσο Πιάνο -υπεύθυνος για το Κέντρο Πολιτισμού Σταύρος Νιάρχος. Πριν αρκετά χρόνια είχα διαβάσει για μία έρευνα που αποδείκνυε τον καίριο ρόλο που παίζει το περιβάλλον στην προσωπικότητα, τα χαρακτηριστικά, την αισθητική μας. Το αστικό περιβάλλον. Αυτό που αντικρίζουμε από την ημέρα που γεννιόμαστε. Αυτό που συναντάμε τριγύρω μας κάθε μέρα. Αυτό που μας περιβάλλει. Ότι και αν είναι, όσο όμορφο ή άσχημο, καθαρό ή βρώμικο, φυσικό ή τεχνητό.

Συζητάγαμε με μία φίλη τις προάλλες για το πόσο καλόγουστοι και καλοντυμένοι είναι οι Ιταλοί. Μα έχετε δει τις πόλεις τους; Τις πλατείες τους; Τα καφέ τους; Τα πάρκα τους; Έχετε δει τη διαδρομή που διανύουν για να πάνε στη δουλειά; Τη θέα από το παράθυρο του σπιτιού τους; Τις βιτρίνες των καταστημάτων; Τα κτίριά τους; Δεν είναι λογικό όταν γεννιέσαι και περιβάλλεσαι από τέτοια ομορφιά, να γίνει και κτήμα σου; Να γίνει μέρος του εαυτού σου. Να την αποζητάς. Να την δημιουργείς. Να είναι το δικό σου αυτονόητο. Το δικό σου μέτρο σύγκρισης. 

Και τι κάνεις; Αλλάζεις πόλη; Αλλάζεις χώρα; Δύσκολο. Μάλλον φτιάχνεις τον δικό σου μικρόκοσμο όσο πιο όμορφο και αρμονικό μπορείς. Γεμίζεις με ερεθίσματα τις ημέρες σου από τις τέχνες, τη φύση, τους ανθρώπους και προσπαθείς να βάλεις το λιθαράκι σου ώστε να γίνει και η δική σου εξωγενής πραγματικότητα όσο ομορφότερη γίνεται.

Ας νικήσει η ομορφιά!
ανδριάνα