me & my cupcakes
Υπάρχουν κάποια πράγματα που μας χαρακτηρίζουν. Κάποια στοιχεία της προσωπικότητάς μας, κάποιες συνήθειες. Όχι αυτά που λένε οι φίλοι όταν τους ρωτούν "τι τύπος είναι η ανδριάνα". Ή ίσως και αυτά αν είστε τόσο τυχεροί -όσο εγώ- και οι κοντινοί σας σάς ξέρουν τόσο καλά. Τις προάλλες συνειδητοποίησα πόσο χαρούμενη με κάνει η μαγειρική, ή πιο σωστά η ζαχαροπλαστική. Γιατί μαγειρεύω σχεδόν κάθε μέρα, δεν δημιουργώ όμως. Παίρνω 2-3 υλικά, φτιάχνω αγαπημένα πιάτα πλέον χωρίς συνταγές, τρώμε ωραία και υγιεινά. Με την ζαχαροπλαστική όμως είναι διαφορετικά. Μου δημιουργεί μία αίσθηση θαλπωρής, φροντίδας, προσφοράς. Με γεμίζει. Με κάνει να νιώθω υπερήφανη και ανυπόμονη για το αποτέλεσμα. Μου φέρνει ένα ανεξήγητο χαμόγελο στα χείλη. Και όσο περισσότερο καιρό έχω να δημιουργήσω, τόσο μεγαλύτερη και η λαχτάρα μου.
Όλα αυτά τα συνειδητοποίησα τις προάλλες όταν εμφανίστηκαν ξαφνικά μπροστά μου τα μούρα που είχα καταψύξει και αποφάσισα να τα εκμεταλλευτώ με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, φτιάχνοντας δηλαδή τα αγαπημένα μου blueberry and lemon cupcakes. Και πήγαινα κάθε λίγο και λιγάκι να δω από την πόρτα του φούρνου αν φούσκωσαν. Και μύρισε όλο το σπίτι. Και ήμουν ευτυχισμένη. Με κάτι τόσο απλό. Ψήνοντας cupcakes.
Αλήθεια, έχετε και εσείς κάποιες προσωπικές στιγμές - ασχολίες - επιλογές που σας γεμίζουν με απροσδόκητη χαρά και ικανοποίηση; Όσο σημαντικές ή ασήμαντες και αν φαίνονται στους άλλους. Εμένα σίγουρα είναι η ζαχαροπλαστική και η yoga. Δεν έχει υπάρξει ούτε 1 φορά όλα αυτά τα χρόνια (δεκαετίες πλέον) που μετά από ένα μάθημα yoga να μην πλημμυρίζω από γαλήνη και ικανοποίηση. Η ζωή τελικά είναι τόσο απλή.
ανδριάνα
ΥΓ. Και έγιναν θεσπέσια! Τόσο ζουμερά και αρωματικά! Λέτε να έφταιγαν τα κατεψυγμένα -σε αντίθεση με τα φρέσκα- blueberries;
ΥΓ2. Και πόσο τα χρειαζόμουν! Δεν τα ήθελα. Τα χρειαζόμουν.
εμένα πάλι μου αρέσει η μαγειρική ή για να είμαι πιο ακριβής το να ταίζω τους ανθρώπους που αγαπώ. Το ξέρετε άλλωστε. Δεν με κουράζει καθόλου. Δεν μπορώ να ακολουθώ συνταγές για αυτό και δύο φορές το ίδιο πράγμα δεν μπορώ να φτιάξω. Μάλλον για τον ίδιο λόγο δεν μου αρέσει η ζαχαροπλαστική που δεν σου αφήνει αυτά τα περιθώρια πειραματισμού. Λατρέυω τα φρέσκα υλικά από το μποστάνι, μου αρέσουν οι μυρωδιές των αρωματικών από τις γλάστρες, το σωστά ψημμένο κρέας, το φρέσκο ψωμί, τα λαχανικά και οι γλυκόξινες σάλτσες φρούτων στις σαλάτες! Δυστυχώς η τελευταία εγκυμοσύνη με έχει χτυπήσει στο καίριο αυτό σημείο και έχω χάσει τη γεύση μου σημαντικά, αλλά από το χειμώνα θα ανακάμψουμε και πάλι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αλήθεια είναι ότι είμαι από αυτούς του τυχερούς που ζουν αυτή την φροντίδα σου και το τάισμα! Είναι τελικά το φαγητό συνώνυμο της αγάπης μερικές φορές.
ΔιαγραφήΠαρ οτι δεν το πολυ εχω με την μαγειρικη/ζαχαροπλαστικη, οταν παίρνω την απόφαση να φτιαξω καποοι γλυκάκι με κανει χαρουμενη η ολη διαδικασια και ακομη περισσοτερο η ωρα που θα τραταρω τον κόσμο ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σε ρωτησω, αυτο παραπανω δεν ειναι μαφιν? Μαφιν θα το ονομαζα αν με ρωτούσες. Οχι τιποτις αλλο αλλα τα μαφιν μου αρεσουν πολύ, τα καπ κέικς οχι τόσο, λόγω της λιγωτικης κρεμας/ντεκορ που βαζουν.
xaxa.... Έχεις δίκιο, muffin είναι. Απλά επειδή η 'στήλη' (καταλαβαίνεις) που συγκεντρώνω τις συνταγές λέγεται cupcake love εκεί βάζω και τα muffins, και τα cupcakes και τα cakes. Η αλήθεια είναι ότι οι αυθεντικές συνταγές για cupcakes έχουν ΠΑΡΑ πολύ frosting. Όποτε κάνω, φτιάχνω τη μισή δόση και πάλι μου περισσεύει.
Διαγραφή