Κάνε κάτι!

Θυμάστε που συζητάγαμε για τον 'εσωτερικό μας κριτή'; Αυτόν που βγάζει στην επιφάνεια τις ανασφάλειες και σαμποτάρει τα μεγαλόπνοα σχέδιά μας; Αυτός ο σαμποτέρ επικεντρώνεται στη θεωρία, στις σκέψεις. Μας περιορίζει με τους φόβους μας και μας κρατά στάσιμους. Σήμερα όμως θέλω να σας μιλήσω για έναν άλλο σαμποτέρ ο οποίος συμπληρώνει τον 1ο και μαζί δημιουργούν το 'τέλειο' δίδυμο. Αυτός, δεν ασχολείται με τις θεωρίες, την ψυχολογία, τα διλήμματα και τους φόβους, αλλά με τις πράξεις! Είναι αυτός που μας δένει μία εικονική, σιδερένια μπάλα στο πόδι και δεν μας αφήνει να πάμε γυμναστήριο, να μαγειρέψουμε, να παίξουμε, να κινηθούμε. 

Είμαι σίγουρη ότι και εσείς το παρατηρείτε στους γύρω σας αλλά και στον εαυτό σας. Μιλάω για όλες αυτές τις φορές που έχει προκύψει το χ πρόβλημα υγείας ή απλά νιώθετε ότι το σύστημα υπολειτουργεί, και ξέρετε τι πρέπει να κάνετε. Είτε το ξέρετε επειδή το ξέρετε (!), είτε γιατί σας το επεσήμανε ο ειδικός (ο γιατρός, ο ψυχολόγος, ο διαιτολόγος, ο οικογενειακός σύμβουλος...). Ξέρετε ότι αν μαγειρέψετε στο σπίτι οι πιθανότητες είναι ότι θα φάτε πολύ πιο υγιεινά. Αλλά δεν το κάνετε. Ξέρετε ότι αν βγείτε να περπατήσετε για 20 λεπτά θα αισθανθείτε πολύ καλύτερα σε τόσα διαφορετικά επίπεδα. Αλλά δεν το κάνετε. Ξέρετε ότι αν πιείτε 1 λιγότερο ποτό, αύριο θα είστε πολύ πιο ευδιάθετος. Και όμως το πίνετε. Ξέρετε ότι αν παίξετε με το παιδί σας 20 λεπτά χωρίς εξωτερικές διακοπές, θα δημιουργήσετε μία καλύτερη σχέση. Αλλά δεν το κάνετε.

Ξέρω, ξέρω... Οι δικαιολογίες είναι τόσες και τόσο εύκολες. Δεν έχω χρόνο. Τι να πρωτοκάνω; Δεν έχω χρήματα. Δεν ξέρω να μαγειρεύω. Δεν μου αρέσει το περπάτημα. Έχει κρύο. Είμαι τόσο κουρασμένος από τη δουλειά. Πονάω. Πεινάω. Νυστάζω. ΒΑΡΙΕΜΑΙ. Η απάντηση όμως είναι μία: "κάνε κάτι για τον εαυτό σου"! Δείξε του έμπρακτα ότι τον αγαπάς και τον φροντίζεις! Προσέφερέ του αυτό που πραγματικά λαχταρά και θα σε ανταμείψει με ένας υγιές σώμα, ξεκούραστο μυαλό και ανοιχτή καρδιά.

Ο αγαπημένος μας γιατρός μας μίλαγε την άλλη φορά για αυτούς του ασθενείς που απευθύνονται σε αυτόν για να τους βοηθήσει αλλά στην ουσία δεν θέλουν οι ίδιοι να βοηθήσουν τον εαυτό τους. Οι ασθενείς αυτοί που τους προτείνει μικρές αλλαγές στη διατροφή τους, 1 βότανο κάθε βράδυ και αναπνευστικές ασκήσεις το πρωί, και μετά από 1 μήνα επανέρχονται χωρίς να έχουν κάνει ούτε ένα από τα παραπάνω. Κανένα φάρμακο και κανένας γιατρός | σύμβουλος | ψυχολόγος δεν θα μας βοηθήσει αν δεν πάρουμε και εμείς το μερίδιο της ευθύνης που μας αναλογεί. Και, ναι, αρκετό χρόνο δεν θα έχουμε ποτέ. Αυτό λέω στον εαυτό μου κάθε φορά που σηκώνεται και είναι ακόμη νύχτα. Αν περιμένω να έχω μία ήρεμη και ξεκούραστη καθημερινότητα για να γυμναστώ | μαγειρέψω | παίξω | ταξιδέψω | μορφωθώ, τότε θα περιμένω για πολύ, μπορεί και για πάντα. Και η στασιμότητα, να ξέρετε, κάποιες φορές είναι μία κρυμμένη οπισθοχώρηση.

Πάρτε τη ζωή σας στα χέρια σας! Επαναστατικό δεν ακούγεται;

ανδριάνα

ΥΓ. Αυτό που βλέπετε πιο πάνω είναι το Holstee Manifesto. Αν σας εμπνέει -όπως εμένα- μπορείτε να το κατεβάσετε δωρεάν για τον υπολογιστή σας και το κινητό σας ή να αγοράσετε τις αφίσες.