τα ταν!
Δεν μπορούσα να μη το μοιραστώ μαζί σας. Αφού κάναμε τον γύρο των πιο κοντινών μας ανθρώπων, ήρθε βεβαίως και η σειρά σας. Για να μπούμε κατευθείαν στο θέμα και να αφήσουμε όλα όσα έγιναν πίσω από τις κάμερες, να σας πω ότι πριν λίγες (πολύ λίγες) ημέρες ο συνοδοιπόρος δέχτηκε μία πολύ δελεαστική, επαγγελματική πρόταση από την Ελβετία την οποία αποφασίσαμε να αποδεχτούμε. Ακούγεται απλό ε; Δεν είναι για πολλούς και διάφορους λόγους, αλλά το ένστικτό μας μάς οδήγησε στο ΝΑΙ.
Και το είπες το ναι... τώρα;; Πώς προετοιμάζεσαι για να μετακομίσεις σε μια ξένη χώρα και μια πόλη που δεν έχεις επισκεφθεί ποτέ; Ειδικά όταν γνωρίζεις εκ των προτέρων ότι για τους πρώτους μήνες δεν θα έχεις καν δικό σου σπίτι (τέτοια είναι η ζήτηση που δημιουργεί τέτοιες αναμονές)! Και παίρνεις τα βασικά, τα πιο χειμωνιάτικα και ζεστά ρούχα, και αφήνεις για την επόμενη φορά τα υπόλοιπα. Και με τα σπιτικά αντικείμενα τι κάνεις; Να σας πω την αλήθεια, εμένα το μυαλό μου πήγε κατευθείαν σε 2 είδη αντικειμένων: στα κουζινικά και στην yoga. Από τα πρώτα λοιπόν που σκέφτηκα ότι θα μπουν στη λίστα είναι το yoga mat μου και το μίξερ χειρός με κάποια βασικά σύνεργα (γιατί ο φίλος Kitchen Aid μάλλον θα παραμείνει πίσω για τις Ελληνικές πίτες και τάρτες). Α! Και τα φωτογραφικά σύνεργα. Αυτά τα τρία. Σεντόνια και πετσέτες; Μικρές ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές συσκευές; Βιβλία; Κανένα βαζάκι μέλι; Τα μαξιλάρια του ύπνου; Καμιά κουβερτούλα; Μαχαιροπήρουνα; Κατσαρόλες;
Σας ερωτώ λοιπόν, αν είχατε ένα μικρό αυτοκινητάκι να γεμίσετε με τα σπουδαιότερα (και χρηστικότερα) αντικείμενα του σπιτικού σας, ποια θα ήταν αυτά; Και όσοι το έχετε κάνει ήδη το εγχείρημα, διαφωτίστε μας παρακαλώ.
Κατά τ' άλλα θα σας κρατώ ενήμερους μέχρι την Πρωτοχρονιάτικη αναχώριση και βεβαίως δεχόμαστε συμβουλές - tips - θετική ενέργεια και ευχές!
Let the adventure begin...............
ανδριάνα
ΥΓ. Ναι με έχει πιάσει αυτή η ακαταμάχητη ανάγκη να βλέπω τους ανθρώπους μου συνέχεια, να μην τους χορταίνω, και να χρησιμοποιώ τα αγαπημένα μου (αλλά ίσως ξεχασμένα) αντικείμενα κάθε μέρα.
ΥΓ. Ναι με έχει πιάσει αυτή η ακαταμάχητη ανάγκη να βλέπω τους ανθρώπους μου συνέχεια, να μην τους χορταίνω, και να χρησιμοποιώ τα αγαπημένα μου (αλλά ίσως ξεχασμένα) αντικείμενα κάθε μέρα.
οπωσδήποτε αλυσίδες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣβ
Αν εννοείς αλυσίδες αυτοκινήτου, σε ενημερώνω ότι στη βόρεια ευρώπη κυκλοφορούν με χιονολάστιχα. Μήπως να επενδύσετε σε κάτι τέτοιο? Δεν είμαι καν σίγουρη αν επιτρέπονται οι αλυσίδες.... Μήπως να το σκεφτούμε για δώρο εορτών?
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν θέλω να υποτιμήσω την ανάγκη των μικρών καθημερινών πραγμάτων που χρειάζεσαι σε μια μετακόμιση, αλλά αυτό το άρθρο που είχα κάποτε διαβάσει μου φαίνεται χρήσιμο για την περίσταση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνας καθηγητής Πανεπιστημίου στην Αμερική, μπαίνει μια μέρα στην αίθουσα και αραδιάζει πάνω στην έδρα του μιά μεγάλη γυάλα, ένα σωρό πέτρες, ένα σωρό χαλίκια, ένα βουναλάκι άμμο, ένα μπουκάλι νερό και ένα φλυτζάνι καφέ. Ζητά την προσοχή των φοιτητών του και ρίχνει όλες τις πέτρες μέσα στην γυάλα και ρωτά"
"Χωρά κάτι άλλο μέσα στην γυάλα"
"Όχι απαντούν όλοι με μιά σίγουρη φωνή"
Τότε ο καθηγητής ρίχνει μέσα όσα χαλίκια μπορούν να χωρέσουν στα κενά από τις πέτρες και ξαναρωτά.
"Τώρα χωρά κάτι άλλο" γελώντας οι φοιτητές απαντούν με την ίδια σιγουριά
"Όχι"
Ο καθηγητής απτόητος ρίχνει όση άμμο χωρά στα κενά μεταξύ πετρών και χαλικιών και ξαναρωτά την ίδια ερώτηση και φυσικά η απάντηση πιό σίγουρη από ποτέ, είναι ένα μεγάλο
"Όχι φυσικά¨" και ο καθηγητής ρίχνει το νερό που εισωρεί και στο πιο μικρό κενό όλων, και ξαναρωτά και αμήχανα οι φοιτητές απαντούν όχι...
"Σωστά" λέει ο καθηγήτής και εξηγεί το πείραμα.
"Οι πέτρες είναι οι σταθερές αξίες της ζωής σας...οι γονείς, τα αδέλφια σας, η οικογένειά σας οι φίλοι σας...αυτά είναι απαρείτητα και πρέπει να χωρέσουν ούτως ή άλλως μέσα στην ζωή σας. Τα χαλίκια είναι οι λιγότερο φίλοι σας, οι γνωστοί σας, η δουλειά σας, οι συνεργάτες σας.. οι λιγότερο απαραίτητοι. Η άμμος είναι τα προβλήματα, τα χρήματα, τα υλικά και ανούσια συχνά αγαθά....όχι και τόσο απαραίτητα και τέλος το νερό είναι ό,τι πιο άχρηστο και ανούσιο στην ζωή σας...Αν ξεκινούσαμε με το νερό δεν θα υπήρχε χώρος για τα υπόλοιπα, αν ξεκινούσαμε με τα χαλίκια ή την άμμο, δεν θα χωρούσαν οι πέτρες, οι βράχοι της ζωής, τα απαραίτητα της ζωής. Γι αυτό πρέπει να βάζουμε προτεραιότητες...Ένας φοιτητής ρώτησε..."και το φλυτζάνι με τον καφέ"
"Όσα προβλήματα και αν υπάρχουν, πάντα υπάρχει για έναν καφέ με έναν καλό φίλο" ήρθε η απάντηση του καθηγητή....