Σσσσσς............

Σσσσσς.... Άκου! Άκου με προσοχή. Αυτά που σου λέει και αυτά που δεν σου λέει. Αυτά που θέλει να πει και αυτά που δεν μπορεί. Αυτά που λέει η σιωπή και κρύβουν τα μάτια. Είναι τόσο εύκολο να μιλάμε, να συμβουλεύουμε, να βρίσκουμε λύσεις (πάντα για τους άλλους και σπάνια για εμάς), να βγάζουμε συμπεράσματα και βεβαίως να διακόπτουμε. Δυστυχώς, πολλοί από εμάς ακούμε επιφανειακά αυτό που μας λέει ο φίλος / ο αδελφός / ο σύζυγος ενώ ταυτόχρονα μέσα μας ζούμε ένα μικρό αναβρασμό καθώς ετοιμάζουμε ήδη (πριν καν καταλάβουμε ή ακούσουμε) την απάντησή μας, την ΛΥΣΗ. Ακούμε για να απαντήσουμε, όχι για να ακούσουμε. Πόσες φορές η απάντησή μας είναι "α ναι, και εμένα μου έχει συμβεί" και απλά μεταθέτουμε το επίκεντρο της συζήτησης πίσω σε εμάς. Ή πάλι, άλλες φορές, "ξέρεις τι σου προτείνω εγώ...", νομίζοντας ότι βοηθάμε ενώ μάλλον 'ευνουχίζουμε' τον συνομιλητή μας. 

Active listening. Και όπως γράφει πολύ εύστοχα η Sheryl Paul, το να παίρνουμε θέση και να προσφέρουμε εύκολες λύσεις, στην ουσία 'κλέβει' από τον φίλο / αδελφό / σύζυγο τη δυνατότητα να βρει ο ίδιος την λύση για τη δική του ζωή / κατάσταση / ιδιοσυγκρασία / ανάγκη. Και μας φέρνει εμάς, από την μία, σε θέση 'ισχύος' (εγώ ξέρω και θα σου βρω τη λύση) και τον συνομιλητή από την άλλη σε αδυναμία και σύγχυση. Αν ακούμε όμως με αληθινό ενδιαφέρον, τότε μπορούμε πραγματικά να είμαστε εκεί για τον άνθρωπό μας, καταλαβαίνοντας την ουσία και τη δική του πραγματικότητα. Με αυτό τον τρόπο, μπορούμε να βάλουμε και εμείς το λιθαράκι μας ώστε να προχωρήσει την σκέψη του ένα βήμα παραπέρα βρίσκοντας τη δική του λύση. 

Ας ακούμε λοιπόν περισσότερο και ας αφήσουμε και τη σιωπή να κάνει τη δουλειά της. Ξέρετε πόσα ειπώνονται χωρίς να αρθρώσουμε λέξη;

ανδριάνα