Ανισορροπία

Work - life (im)balance! Δεν ξέρω για εσάς, αλλά στη δική μου επαγγελματική πορεία, η συγκεκριμένη φράση - κλισέ παίζει πολύ! Είναι ο τρόπος των απανταχού εταιρειών (κυρίως των μεγαλύτερων και πιο απρόσωπων) να περιγράψουν αυτό που περνούν οι υπάλληλοί τους στην καθημερινότητά τους: work - life imbalance! Δηλαδή, εργάζομαι 10 ώρες την ημέρα, οδηγώ άλλες 2 προς και από την δουλειά, επιστρέφω αισίως σπίτι στις 20.00, εννοείται με το laptop, και έχω στη διάθεσή μου 2-3 'ξέγνοιαστες' ώρες για να μαγειρέψω, να φάω, να πλυθώ, να πλύνω, να συμμαζέψω, να πω δυο κουβέντες και βεβαίως αν χρειαστεί να κάνω και λίγη δουλίτσα ακόμα πριν κοιμηθώ. Αν έχω και παιδί, καταλαβαίνετε! Αν θέλω να αθληθώ κιόλας ή να έχω και κάποιο χόμπι, καταλαβαίνετε πάλι.

Όπως το θέτει πολύ εύστοχα (για εμένα) ο Nigel Marsh στην Tedx ομιλία του: "πολλές φορές οι άνθρωποι δουλεύουν σκληρά, πολλές ώρες, σε δουλειές που απεχθάνονται, για να αγοράσουν πράγματα που δεν χρειάζονται ώστε να εντυπωσιάσουν ανθρώπους που δεν συμπαθούν". Δεν είναι σοκαριστικό; Είναι, γιατί είναι αληθινό! Όλες αυτές οι ώρες, η πίεση, το άγχος, η αρρώστια, η μοναξιά, η απομόνωση για ποιο λόγο; Χρειάζεται να επαναπροσδιορίσουμε λοιπόν τι σημαίνει ζωή | ευτυχία | οικογένεια | δουλειά | δημιουργία για εμάς... Όχι για τον διευθυντή μας | την μαμά μας | το κοινωνικό μας στάτους. Και να σχεδιάσουμε τη ζωή μας ώστε να τα ανταποκρίνεται στους δικούς μας ορισμούς, στις δικές μας προτεραιότητες και αξίες. Γιατί αν δεν το κάνουμε εμείς, τότε σίγουρα κάποιος άλλος θα βρεθεί για να μας 'επιβάλλει' τη δική του άποψη περί 'ισορροπίας' και ίσως αυτή να μην μας ταιριάζει καθόλου!

Ο Nigel Marsh αποφάσισε κάποια στιγμή να καταγράψει πώς θα κυλούσε μία ιδανική ημέρα για αυτόν. Μια ημέρα που θα περιελάμβανε και εργασία, και οικογένεια, και προσωπικό χρόνο... Ίσως αυτό είναι μια καλή αρχή για να βρούμε πού θέλουμε να πάμε και να βρούμε μετά και το πώς.

Καλή μας επιτυχία!

ανδριάνα