made in greece #6


Την Αθήνα δεν την αγαπούσα πάντα, και δεν την αγαπώ πάντα. Δεν την ήξερα και δεν την ξέρω... την μαθαίνω όμως σιγά-σιγά κυρίως μέσω των καλών μου φίλων που την έχουν ζήσει στο πετσί τους. Από τις λαχαναγορές και τα μπαχαρικά, μέχρι τα μπαράκια και τα καταστήματα με τα γυαλικά. Και το Σάββατο κάναμε τουρισμό στο κέντρο της Αθήνας με οδηγό την γεύση, τον πολιτισμό και την ιστορία. Και αισθανθήκαμε υπερήφανοι για την πόλη μας, την κληρονομιά μας, τις γεύσεις μας (δυστυχώς σπάνιο συναίσθημα τον τελευταίο καιρό).... 

Το πρωϊνό μας ήταν ελληνικός (ή μήπως αραβικός;) καφές με λουκουμάδες, δοκιμάσαμε παλαιωμένο ξίδι με πιπέρι σε συνδυασμό με το μαλακό τυρί Άνδρου, ξεναγηθήκαμε στον πλούτο του ελληνικού λαδιού, μάθαμε για το αυγοτάραχο και το μέλι, τα μπαχαρικά και τις μπουγάτσες... και κυρίως φτιάξαμε μία νοητή γραμμή που μας ενώνει με το παρελθόν.



Σχόλια

  1. Ωραιες φωτογραφίες...

    Σβ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αχ και να ξερες τι συναισθήματα μου ξυπνάς. Καλώς σε βρίσκω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Είναι όμορφη η Αθήνα για όποιον βλέπει.
    Δύσκολη πόλη μα όμορφη. Χρειάστηκε να φύγω για να την αγαπήσω, σας εύχομαι να τη χαρείτε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Συμφωνώ με την προλαλήσασα....πρέπει να την στερηθείς την Αθήνα για να την εκτιμήσεις και να την αγαπήσεις....και κάθε Αθήνα....
    Δεν είναι τυχαίο που οι μετανάστες πίνουν νερό στο όνομά της και κάνουν αμάν για λίγες μέρες διακοπών στην αγκαλιά της.....την έχουν στερηθέι...τους έχει λήψει...το μπάχαλο, το νέφος, η βαβούρα, τα χιλιάδες χρώματά της...έστω και αταίριαστα... τό φως της...οι θόρυβοί της...οι άνθρωποί της...τα φανερά ΄και μυστικά πετράδια της...οι κρυμμένες, πολλές φορές, ομορφιές της...οι οικείες, αν και πολλές φορές άκομψες, γειτονιές της...ο ανυπέρβλητος ουρανός της....και ας τον ψεκάζουν καθημερινά...ο Παρθενώνας της...ο μοναδικός...το Θησείο, η Ακρόπολη, η Αρχαία Αγορά, ο Κεραμεικός, η Πλάκα...και...και...
    ¨"Αθήνα διαμαντόπετρα στης γης το δακτυλίδι"...υμνεί ο Παλαμάς και ίσως να μην έχει άδικο.
    Εύχομαι να μην την στερηθεί κανείς μας για να αναγκαστεί να την αγαπήσει όταν του λείψει....είθε

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

the bright side of blogging :: by andriana