Ανθοφορία
Είναι δύσκολο, σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς, να βρίσκεις ανεμπόδιστα και αυθόρμητα την έμπνευση, την αισιοδοξία. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι παραδινόμαστε και αφήνουμε να μας παρασύρει το ρυάκι και όπου μας βγάλει... Σημαίνει ότι αναζητούμε τις απλές, καθημερινές πηγές έμπνευσης ώστε να πιαστούμε και να προχωρήσουμε. Για κάποιους αρκεί το χαμόγελο του μωρού, για άλλους μία βόλτα στο πάρκο ή μια παρέα μπροστά από ένα τζάκι να παίζει επιτραπέζια.
Το φυτό που βλέπετε στην πάνω φωτογραφία λέγεται σπαράγγι. Ναι, μοιάζει με σπαράγγι για αυτό. Τι σχέση έχει όμως με όλα τα παραπάνω; Πίσω στο 2008, όταν πρωτομετακομίσαμε με τον Σ., η προηγούμενη ένοικος είχε αφήσει κάποια παραμελημένα φυτά στο μπαλκόνι σε μισο-σπασμένες γλάστρες. Αποφασίσαμε λοιπόν να διασώσουμε μερικά και ό,τι γίνει. Από τα 2-3 που φαινόντουσαν πιο ακμαία, το μόνο που τελικά επιβίωσε είναι αυτό το σπαράγγι. Πριν δύο χρόνια που μετακομίσαμε σε καινούργιο σπίτι εννοείται ότι το πήραμε και αυτό μαζί με όλα τα υπόλοιπα φυτά της βεράντας. Και το μικρό σπαράγγι άκμαζε, φούντωνε, ψήλωνε σε καινούργια, μεγαλύτερη γλάστρα... μέχρι το καλοκαίρι που μας πέρασε! Ξαφνικά, ξεράθηκαν τα περισσότερά του κλαδιά, δεν έβγαζε καινούργια, αραίωνε.... Ε, έφτασε στο τέλος του υπέθεσα και λίγους μήνες μετά, αφού η πορεία του συνέχισε να είναι καθοδική, είχα ήδη σκεφτεί με τι φυτό θα το αντικαταστήσω. Να σου όμως τις τελευταίες εβδομάδες, σαν να με άκουσε και να φοβήθηκε, που πρασίνισε ξανά, έβγαλε καινούργια κλαδιά, πιο φουντωτά, με αυτά τα μικροσκοπικά άσπρα λουλούδια... Τώρα όχι απλά ακμάζει αλλά μάλλον χρειάζεται και ακόμα μεγαλύτερη γλάστρα!
Πολύ συχνά σκέφτομαι την πορεία αυτού του φυτού και προσπαθώ να την παραλληλίσω με όλες τις φορές που ένιωσα απογοητευμένη, ηττημένη, αδικημένη, σε αδιέξοδο. Και είμαι σίγουρη ότι οι φίλοι γεωπόνοι θα έχουν κάποια εξήγηση για αυτή την 'ανάσταση'. Εγώ όμως προτιμώ να σκέφτομαι ότι όλοι περνάνε από αυτό τον κύκλο της φύσης, και όλοι επανερχόμαστε στην ΄ανθοφορία' αν δώσουμε στον εαυτό μας το χρόνο και την προσπάθεια.
Στα μέσα του φθινοπώρου, πρέπει να περάσουμε και από τον χειμώνα, αλλά μετά μας περιμένει η άνοιξη....
Τι ωραίο αυτό το LifeLikes!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα τέτοια!!
Πέραν των απογοητεύσεων και των αδιεξόδων...υπάρχει και η έλλειψη αγαπημένων και η μοναξιά που επιφέρει...έτσι και η μαμά....ανθίζει και ανασταίνεται...όταν έχει τα παιδάκια της κοντά έστω και για λίγο, έστω και αραιά, έστω και μουρμουρώντας....να μην το ξεχνάτε ποτά αυτό γιατί και αυτή η έλειψη φέρνει απογοήτευση και λύπη....τί να κάνουμε έτσι είναι οι μαμάδες και θα το καταλάβετε όταν γίνετε και εσείς μαμάδες ...μιά μέρα...
ΑπάντησηΔιαγραφήAsparagus takes years to grow. They must be nurtured in just the right way to succeed. So do we! Well written and a beautiful photo! -kg (byw forum)
ΑπάντησηΔιαγραφήThank you Kerry for your kind words... despite the quiet disturbing translation of Google Translate ;-) ! I have to find a way and post in 2 languages...
ΑπάντησηΔιαγραφήI hope we keep in touch....