Διαβάζοντας...
Η αλήθεια είναι ότι δεν ήμουν ανέκαθεν βιβλιοφάγος... Αντιθέτως, θυμάμαι τον εαυτό μου μέχρι και την εφηβεία να αντιδρά έντονα στο διάβασμα εκτός σχολείου. Στην ενήλικη ζωή μου όμως αγάπησα το διάβασμα πολύ, με αποτέλεσμα ένα βιβλίο να βρίσκεται πάντα στο κωμοδίνο μου και μερικά ακόμη να περιμένουν τη σειρά τους.
Το δικό μου διάβασμα γίνεται με αργούς ρυθμούς, ένα μολύβι στο χέρι για υπογραμμίσεις και πολλή σκέψη! Αν με ρωτάγατε ποια βιβλία με έχουν 'στιγματίσει', δεν θα δυσκολεύομουν καθόλου να απαντήσω... Τα βιβλία που έχω αγαπήσει και εκτιμήσει είναι βεβαίως πολλά, αλλά για κάποιο λόγο είναι κάποια που ξεχωρίζουν και σου έρχονται πρώτα στο μυαλό όταν σε ρωτάει ένας φίλος "τι μου προτείνεις να διαβάσω"...
Οι δικές μου λοιπόν top 3 προτάσεις (χωρίς φόβο και πάθος, και σε τυχαία σειρά) είναι οι ακόλουθες:
Το δικό μου διάβασμα γίνεται με αργούς ρυθμούς, ένα μολύβι στο χέρι για υπογραμμίσεις και πολλή σκέψη! Αν με ρωτάγατε ποια βιβλία με έχουν 'στιγματίσει', δεν θα δυσκολεύομουν καθόλου να απαντήσω... Τα βιβλία που έχω αγαπήσει και εκτιμήσει είναι βεβαίως πολλά, αλλά για κάποιο λόγο είναι κάποια που ξεχωρίζουν και σου έρχονται πρώτα στο μυαλό όταν σε ρωτάει ένας φίλος "τι μου προτείνεις να διαβάσω"...
Οι δικές μου λοιπόν top 3 προτάσεις (χωρίς φόβο και πάθος, και σε τυχαία σειρά) είναι οι ακόλουθες:
- Το σοκαριστικό: 1984, George Orwell
- Το αποκαλυπτικό: Η ανατομία του πνεύματος, Caroline Myss
- Το απολαυστικό: Άμλετ, William Shakespeare
Η τελευταία μου ανάγνωση ήταν το For whom the bell tolls του Ernest Hemingway (τον αγάπησα μέσα από την Τερέζα του Φρ. Γερμανού και έπρεπε να διαβάσω έστω ένα βιβλίο του) που πρέπει να παραδεχτώ ότι με κούρασε λιγάκι.... Περιμένω με αγωνία τις προτάσεις σας.
Καλό διάβασμα!
ΘΥΜΑΜΑΙ ΑΠΟ ΜΙΚΡΗ ΟΤΙ ΔΙΑΒΑΖΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ ΒΙΒΛΙΑ ΙΣΩΣ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΤΟΣΟ Ο ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ. ΜΟΥ ΑΡΕΣΑΝ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΤΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΑ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΑ ΕΙΔΙΚΑ ΤΗΣ ΑΓΚΑΘΑ ΚΡΙΣΤΙ. ΕΙΧΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΗ ΜΟΥ ΤΡΕΛΗ ΠΟΡΩΣΗ ΚΑΙ ΤΑ ΑΝΤΑΛΛΑΣΑΜΕ ΚΙΟΛΑΣ. ΚΟΛΛΗΣΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΞΑΔΕΡΦΟ ΜΟΥ ΝΑ ΤΑ ΔΙΑΒΑΖΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΑΓΟΡΑΖΕ ΚΑΙ ΜΟΥ ΤΑ ΔΑΝΕΙΖΕ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΦΟΡΑ ΜΟΥ ΕΙΧΕ ΓΡΑΨΕΙ ΓΙΑ ΠΛΑΚΑ ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ!! ΤΙ ΜΟΥ ΘΥΜΙΣΕΣ........
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΙΑΒΑΖΑ ΠΑΝΤΑ ΠΡΙΝ ΚΟΙΜΗΘΩ, ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ Η ΣΥΜΒΙΩΣΗ ΜΕ ΑΝΑΓΚΑΣΕ ΝΑ ΤΟ ΚΟΨΩ ΚΑΙ ΠΕΙΟΡΙΣΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΜΑ ΜΟΥ ΣΤΙΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΜΟΥ.
ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΒΙΒΛΙΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΕΧΩ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΩ ΠΟΤΕ ΤΗΣ
ΙΣΑΜΠΕΛ ΑΛΙΕΝΤΕ
ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΩΝ
ΕΝΑ ΒΙΒΙΛΙΟ ΠΟΥ ΜΕ ΚΡΑΤΗΣΕ ΚΑΘΗΛΩΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ
KATI LATHOS PATHSA
ΑπάντησηΔιαγραφήH MONAKRIVH EIMAI ZETTOU
Μεγάλο θέμα αυτό. Τον τελευταίο καιρό τα διαβάσματά μου έχουν ΄"περιοριστεί" σε εκείνα που έχουν σχέση με τις σπουδές και τα γενικότερα ενδιαφέροντά μου. Διαβάζω ασταμάτητα βιβλία σχετικά με το ελληνικό τραγούδι, βιογραφίες και σχετικά κείμενα. Πάντοτε το έκανα, απλώς παλαιότερα αυτά τα βιβλία δεν τα θεωρούσα αναγνώσματα. Περισσότερο τα είχα στο μυαλό μου σαν ένα διάλειμμα από το διάβασμα άλλων, καθαρά λογοτεχνικών, βιβλίων. Και είναι και μια συνειδητοποίηση αυτού του γεγονότος το κείμενο ετούτο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩστόσο, αν έπρεπε να διαλέξω κι εγώ ένα top 3 των βιβλίων εκείνων που θυμάμαι θα ήταν τα εξής:
1. Η είδηση μιας απαγωγής, του αγαπημένου μου συγγραφέα, του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες.
2. Οι παλιοί συμμαθητές, του, παρεξηγημένου πολλές φορές, Λευτέρη Παπαδόπουλου.
3. Περί τυφλότητας, του ανήσυχου πνεύματος Ζοσέ Σαραμάγκου.
αλλά σιγά μη μείνω στα τρία...
4. Καταζητείται, του Κώστα Σαμαρά.
5. Εκατό χρόνια μοναξιάς, του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες.
6. Το άρωμα του ονείρου, του Τομ Ρόμπινς.
7. Βιος και πολιτεία του Γιώργου Ζαμπέτα (και η βρόχα έπιπτε ράιτ θρου), σε επιμέλεια της Ιωάννας Κλειασίου.
8. Πως να διαψεύσεται μια διάψευση και άλλες ιστορίες, του Ουμπέρτο Έκο (αν θυμάμαι καλά τον τίτλο) - ξεκαρδιστικό.
Σίγουρα ξεχνάω πολλά. Αλλά δεν πειράζει! Είμαι μέλος του blog και άμα θέλω επανέρχομαι.
Μμμμ βιβλία το θέμα! Ειδικότητά μου. Ομολογώ βέβαια ότι η ειδικότητά μου δεν είναι το διάβασμα, αλλά η έκδοση. Τα τελευταία χρόνια διαβάζω τόσο πολύ για τη δουλειά που έχω χάσει την αγάπη μου για το διάβασμα. Θέλω χρόνο να αποτοξινωθώ από το μικρόβιο της επιμελήτριας μέχρι να ξαναζητήσω το βιβλίο για τη δική μου χαρά. Αυτό σημαίνει ότι διαβάζω πλέον μόνο τα καλοκαίρια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι δικές μου προτάσεις είναι οι εξής:
1. colour purple της alice walker
2. τα βιβλία της μοναδικής μαργαρίτας καραπάνου
3. η καυστική και τόσο αληθινή λιλή ζωγράφου
3. ο άμλετ! ο γιατρός μου λέει: τι σας αρέσει από αυτό τον τρελό? Κι εγώ του απαντώ πως το μόνο που θυμάμαι όταν το διάβαζα είναι πότε θα ξαναμιλήσει ο άμλετ
4. Μου αρέσει και τζάνετ γουιντερσον, μια ιδιαίτερη συγγραφέας με πολύ έξυπνο τρόπο γραφής- διαβάστε το φύλλο της κερασιάς
Νομίζω ότι θα σταματήσω εδώ. Κάπως σα να μου ήλθε μια νοσταλγία!
Ελπίζω να καταφέρω να ανεβάσω το σχόλιο γιατί γράφω μια ώρα. Για να δούμε
Ευχαριστώ πολύ για τις προτάσεις σας! Τώρα έχω το δύσκολο και ωραίο έργο της επιλογής...!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ζέττα: είναι σαν τις ταινίες τρόμου που σου λένε 'ο οδοντίατρος είναι ο δολοφόνος' :-)
@yurgen: δεν έχω διαβάσει Τομ Ρόμπινς και Ζοσέ Σαραμάγκου, ενώ είναι στη 'λίστα' εδώ και χρόνια. Νομίζω ήρθε η ώρα τους!
@μαριάννα: συμφωνώ απόλυτα με το σχόλιό σου για τον Άμλετ! Τι αριστουργηματική γραφή! Η 1η φορά που τον διαβάζεις είναι μαγεία!
ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΕ ΤΟΝ YURGEN ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ Λ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ (Ε ΜΕ ΤΟΝ ΦΙΛΟ ΜΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΣΥΜΦΩΝΟΥΣΑ :p)
ΑπάντησηΔιαγραφήZETTOU (GIA NA EIMAI SIGOYRH)
Ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία είναι το "Όνομα του Ρόδου' του Ουμπέρτο Έκο. Ακόμη δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη φορά που διάβασα Μενέλαο Λουντέμη..το "Οδός Αβύσσου αριθμός 0" όπως και το "Ένα παιδί μετράει τ'άστρα". Είχες την ευκαιρία να διαβάσεις την "Έξαψη"...μπορείς να διαβάσεις και όλα τα υπόλοιπα, καθώς τα έχουμε στην βιβλιοθήκη μας.
ΑπάντησηΔιαγραφή